Një natë e çmendur

Biblioteka ishte mjaft e populluar ato ditë. Punët e ndryshme të kursit i detyronin studentët të zhyteshin midis librave për të mbledhur materialet e nevojshme, si edhe për të kaluar kohën me ndonjë muhabet të këndëshëm me shokët edhe shoqet. Unë që nuk isha frekuentues i rregulltë nuk kisha ndonjë shoqëri aty, por kjo s’ më pengonte që herë pas here të hidhja vështrimin midis gjithë asaj morije djemsh, disa prej të cilëve ishin me të vërtet të bukur. Midis të gjithëve binte në sy një djalë biond me flokë të egër që i hapeshin mbi kokë si këpurdhë, me një mjekër të parruar me qime çpuese, me sy të kaltër dhe buzë të trasha epshore.
Për të mos u treguar i pasjellshëm, e detyroja veten të mos e vështroja, por ishte një tip i pa rezistueshëm, kështu që jashtë vullnetit tim i ngulisnja sytë, sikur do ta haja në distancë. Ndoshta ai e vuri re këtë, pasi m’u duk se kur vështrimet tona u ndeshën, ai më buzqeshi. Për t’u qetsuar, si edhe për të tymosur një cigare, u drejtova për në banjë, që ndodheshin ndën sallë. Aty kishte edhe të tjerë që po pinin cigare, duke shkëmbyer ndonjë fjalë midis tyre. Por unë, pasi ndeza cigaren u futa në banjën e lirë, që ta pija i qetë në mendimet e mija.

Nuk më kish rënë rasti të futesha ndonjëherë atje dhe pamja e saj më bëri përshtypje. Të gjitha muret ishin zhgaravitur me mesazhe seksuale. Ndër ta më shumë binte në sy një i quajtur Max iksi i të cilit kishte formën e zvastikës gjermane. Ai pretendonte se me datën … ia kish futur në gojë Etores. kurse në një datë tjeter ia kish çarë Xhuzepes e kështu me rradhë. Shkruante me egërsi seksuale, duke e mpleksur edhe me parulla politike për aq shumë akte sa dikush me habi i thonte: Max, vërtet të gjitha këto i ke bërë këtu në bibliotekë? Sigurisht që ky mesazh kish mbetur pa përgjigje.

Kurreshtar fillova t’i lexoj mesazhet me rradhë. Aty gjeje shkrime më modeste, si i një djali që thonte se ishte i shëndosh dhe në se kishte ndonjëri një kar të madh që të futej midis tuleve të tij t’ i telefononte në numrin …

Por interesant ishte një mesazh tjetër. Aty thuhej se ishte 20 vjeçar, pa përvojë dhe se dëshëronte të kalonte një përvojë gej me një bashkëmoshatar të tij. Të interesuarit mund të telefononin dhe vazhdonte numuri i telefoninos siç quhen celularët në Itali. Nxora nga xhepi organizatorin dhe shënova numrin me kurreshtjen e shtuar. Jo se unë kisha përvojë të madhe, por një ofert kaq interesante nuk më kish qëlluar t’a hasnja ndonjë herë. Shënova edhe disa numura të tjerë dhe duke e konsideruar misionin e mbaruar dola nga banja.

Në holl ishin një seri telefonash, nga të cilat zgjodha atë më të izoluarin që të flisnja lirisht. Futa kartën dhe formova numuri. Një zë u përgjigj pas pak nga skaji tjetër. I thash se kisha lexuar mesazhin e tij në bibliotekë dhe se dëshëroja ta takoja. Ai hezitoi për një çast.

“Sa vjeç je? “ –më pyeti.

“ Njëzet e dy,”- i përgjigjem.

“ Shpresoj se pamja juaj është po aq e këndëshme sa zëri që po dëgjoj në telefon”- më tha ai.

“ Shpresoj se po,”- them për t’a inkurajuar. “ Do të ishte mirë të takoheshim, pastaj mund të vendosim në se ia vlenë të vazhdojmë miqësin tonë.”

“ E drejtë.” –shtoi ai. “ Unë kam besim tek ti, prandaj do të ishte mirë të vije direkt në shtëpinë time.”

Pastaj më dha adresën dhe disa udhëzime se si mund të arrija banesën e tij, që ishte në një qytet periferik pranë qytetit të madh. Ora e takimit 1 pas mesdite.

Pikëpjekja e lënë më ngjalli një nxitje të cilën po e zotëroja me vështirësi. Pash orën dhe ishte 10 e 30. Ndeza një cigare të re dhe duke e detyruar vehten të qetsohej.

Kur u ula në vendin tim dhe hodha vështrimin mbi libra, mu duk sikur kisha përpara heroglife të pa dëshifrueshme. Ngrita vështrimin dhe pash se djaloshi simpatik nuk ishte më në vendin e tij, gjë që e bëri më të zymtë sallën e studimit. E shtyra si munda atë kohë dhe në orën 12 pa një çerek u ngrita. Vendosa librat në vendet e tyre dhe dola. Stacioni i metros ishte tek hyrja e bibliotekës. Mora linjën e duhur dhe pas 20 minuash isha në stacionin e fundit. Dola nga metroja dhe kalova rrugën për tek stacioni i autobuzit, ku për habin time pash bjaloshin e bibliotekës. Ai kish hedhur në krah çantën e tij të gjelbër me rripa të verdhë e po priste.

“ Keni kohë që prisni autobuzin?”- e pyes për të hapur muhabet.

“ Besoj se tani duhet të vij,”- u përgjegj ai.

I ofrova një cigare dhe ai e mori pa ceremoni.

“ Unë përgjithësisht nuk pi duhan se nuk më shijon, por nganjëherë e ndez sa për formë.”

Ndërkohë autobuzi erdhi. Hipëm dhe me që kishte vende të lira zumë vend pranë njëri tjetrit.

Ai quhej Antonio, por i pëlqente ta thërrisnin Toni.

“ Keni provuar të luani ndonjë film?” – i themë me një kompliment të trash.

Ai qeshi.

“ Kam bërë një konkurs për të paraqitur një program televiziv për të rinj dhe shpresoj se do ta fitoj. Por më tepër kam marrë pjesë si model në paraqitjen e modës për burra.”

“ Paskët zgjedhur një profesion që bije në sy dhe uroj që të keni sukses.”

“ Ah suksesi është kaq i vështirë, pasi janë të shumtë ato që aspirojnë për një gjë të tillë.”

“ Por të tjerët nuk kanë paraqitjen tuaj.”

“ Vërtet më gjeni kaq interesant?”

“ Kam përshtypjen se ngjasoni me Brad Pitt-in”

“ Ah, mos ma thuaj. Ai është nga të adhuruarit e mi.”

Pastaj më tha se jetonte vetëm me të jëmën. Ajo merrej me modën dhe e kish futur në botën e sfilatave. Por atij i pëlqente më shumë filmi dhe televizioni.

Unë i thash se studjoja në universitet për arkitekturë dhe ai më tha se edhe ai kish dëshëruar të studionte në një degë të tillë pasi i pëlqente shumë, por nuk kish shumë aftësi për pikturë, kështu që ishte tërhequr.

Kur arritëm i dham dorën njëri tjetrit. Ai më tha se do të dëshëronte të pinim një kafe së bashku dhe unë i dhash numrin e telefonit, që të linim një takim për këtë qëllim. Stacioni i autobuzit ishte më i populluar se zakonisht. Ndeshja e rëndësishme ndërkombëtare, kish bërë të grumbulloheshin nga të katër anët tifozat, që vinin me shpresë se mos gjenin ndonjë biletë, për të mos munguar në këtë pikpjekje historike. Por gjetja e saj ishte thuaj se e pamundur, pasi biletat jo vetëm ishin shitur me kohë, por edhe çmimet e tyre kishin arritur shifra astronomike. Megjithatë kishte nga ata që ende shpresonin, se do të ndodhte një mrekulli dhe se pas pak do të ndodheshin mbrenda stadiumit, duke parë ndeshjen.

Autobuzi po vonohej, kështu që po rrinja duke soditur njerëzit përreth. Më tërhoqi vemendjen një djalë i këndëshëm, i cili më kish ngulur sytë e po më shikonte ngultas. Fillimisht me shkoi mendja se mos e njihja, por kujtesa ime refuzonte të hapte ndonjë sirtare për të nxjerrë se kush ishte. U binda se nuk e njihja fare. Ndërkohë autobuzi erdhi dhe të gjithë sulmuan të futeshin mbrenda. Duke mos qënë tifoz, nuk kisha pse ngutesha, pasi mund të prisnja edhe autobuzin tjetër. Por ai mund të vonohej e prandaj fillova të shtyhem edhe unë.

Kur e gjeta veten nëmes të turmës, vura re se ndodhesha pas djaloshit të interesuar për mua. Ai ishte me dy shokë, të cilët kishin mundur të uleshin, ndërsa ai kish mbetur në këmbë. Zgjata dorën të mbahesha, pikërisht ngjitur me dorën e tij. Kur autobuzi u nis ai u përplas nja dy herë pas meje. Por kjo ishte çështje inercie. Për t’u mbajtur më mirë ai ngjiti dorën pas times dhe unë nuk luajta për të shkuar më tej. Më vonë ndjeva gishtin e tij të futej mes dorës time, dhe unë e shtërngova pak si për ti thënë se isha aty. Ky këmbim i shkurtër sinjalesh qe i mjaftueshëm që atij ti shtohej guximi, për të më provuar me tej. Dora e tij e lirë preku në pjesën e përparëme të pantallonave dhe më shtërngoi organin tim që tashmë ishte i ngrehur. Ai e fërkojë nja dy herë e pastaj hoqi dorën, sikur të kish frikë se mos na shihte njeri.

Autobuzët tek ne gjithënjë kanë qënë një vend njohje për takimet gej. Prandaj edhe ky nuk bënte përjashtim. Kur erdhëm në qendër dhe u bëra gati të zbrisnja, degjova të më thonte kalimthi:

“Takohemi këtu pas ndeshjes.”

Zbritëm dhe morëm drejtime të kundërta. Po bluaja në mendje ato që ndodhën, duke patur shumë dyshime për realitetin e tyre. U ktheva në shtëpi dhe pash ndeshjen në tv, gjithëmon duke menduar në se duhet të shkoja apo jo. Më së fundi kurreshtja qe me e fortë se unë dhe prandaj u ngrita dhe duke u justifikuar se do të takoja disa shokë, dola. Në xhep kisha çelsat e shtëpisë së vllait, i cili kish emigruar në Kanada dhe shtëpinë e kish ruajtur në rast se do t’i mbushej mendja të kthehej.

Në vendin e takimit, isha pak para mbarimit të ndeshjes. Për një farë sigurie, zura një pozicion që e kontrolloja vendin pa rënë në sy. Ora kaloi dhe ai s’po dukej. Mendova të ikja, por diçka më mbante, duke më sygjeruar të prisnja edhe pak. Qe atëhere që e pash të vinte, duke shikuar për rreth për të më gjetur. Ishte krejtësisht vetëm. Atëhere vendosa të afrohesha.

Kur më pa u çel në fytyrë. I dhamë dorën njëri tjetrit dhe ai filloi të shfajsohej.

“Pata problem me shokët dhe mezi u shkëputa prej tyre. Mendova se kishe ikur, prandaj faleminderit që më paske pritur.”

Turmat e mëdha të njerëzve s’të linin të bisedoje i qetë, prandaj i thash të merrnim një rrugë më të qetë. Kur ishim vetëm fillova ta pyes për të mësuar pak më tepër për të.

Pyetja e parë sigurisht kishte të bënte me guximin e tij për të më provokuar.

Ai qeshi dhe më tha, se i ishte mbushur mendja ashtu kot, duke u nisur nga tipi dhe paraqitja. E dinte se edhe po të kundërshtoja, nuk do ta kisha ngritur zërin kundër tij. Pastaj sinjali me gishtin e kish bindur që ishim kuptuar me njëri tjetrin. Më tregoi se ishte nga një qytet tjetër, ku e kishte shumë të vështirë, që të gjente miq të një mendimi, pasi kish frikë nga thashethemet. Kurse Tirana ishte ndryshe. Më e madhe dhe më e lirë në mendime.

E pyeta se si i kish lindur mendimi të ishte gej. Nuk dinte të më jipte një përgjigje të saktë. Por kur i binte me dorë gjithënjë mendonte për djem të bukur dhe jo për vajza. Ai pretendonte se nuk e kish bërë ndonjëherë, pikërisht nga frika e madhe që kishte.

Të themë të drejtën fjalët e tij më bindën pak ose aspak, megjithatë m’u mbush mendja për ta provuar se deri ku shkonte dëshira e tij.

Pasi u sollëm pak shkuam në drejtim të shtëpisë së vllait. Për fat nuk hasëm njeri në shkallë e kështu u futëm mbrenda. Apartamenti kishte një erë të rëndë nga ajri i pandërruar. Hapa pak derën e ballkonit që të mbushej me ajër të pastër, ndërkohë që i kërkova të shkonte në banjë të çliroheshe e të pastrohej mirë.

Si një nxënës i bindur i kishte plotësuar të gjitha e pas pak po kthehej i xhveshur nga gjysma e poshtë. Ai ishte rrathë prerë, që i krijonte një pamje të bukur organit të tij. Kish dy bythë të vogla, ashtu siç i parapëlqenja unë. I thash të hiqte edhe plaçkat e tjera dhe pas pak ndodhej para meje krejtësisht i zhveshur. Kish një trup të bukur që rrezatonte gjithë rinin e tij.

Fillova të zhvishesha edhe unë dhe vija re se si atij i ngrihej duke më parë. Pastaj e pash të bënte disa lëvizje, duke e shtërnguar karin e tij. E pyes se çfarë kishte e më thotë se i derdhej shumë shpejt qoftë edhe duke menduar. Kjo ishte e meta e tij.

“Mendo për sportin! –i themë. “ Si shkojë ndeshja e të tjera si këto.” Por mendja e tij tani punonte në të njejtin vend dhe sapo e preka iu derdh. Nuk qe ndonjë derdhje spektakolare, por testet e tij u boshatisën, duke e bërë që ti ulej.

“S’prish punë,” më thotë. “Do të ngrohem përsëri. “

Duhej të ishte një “bottom” klasik mendova. I thash të shtrihej në divan dhe i hipa sipër. Filluam të putheshim. Tregohej kaq i gatshëm për gjithëshka. E puthnja në sy, faqe, gushë. pastaj në gjoks e në sisa. Ai ofshante nga kënaqësia, por kari nuk po i ngrihej ende, megjithëse ai përpiqej ta ndihmonte me dorë. Për këtë i erdha në ndihmë edhe unë duke ia lëpirë e duke ia marrë në gojë. Kështu filloi t’i ngrihet përsëri. Atëhere më thotë:

“ Ma fut një herë se nuk po duroj dot”.

“Kaq shpejt?”

“ S’ka gjë se vazhdojmë prap, por dua ta provoj një herë mbrenda, se ka kaq kohë që e ëndëroj.”

Pa e zgjatur, vendosa prezervativin dhe ia ngrita këmbët mbi supe e mi. Vrima dukej e ngushtë dhe e pastër. Ia lyva mirë me pështymë, siç bëra edhe me timin dhe ia mbështeta me kujdes. E shtyva pak, por nuk iu fut. Kisha frikë se mos më grisej prezervativi.

“Mos e shtërngo se do të dhëmbi!

E lyva përsëri me shumë pështymë dhe e shtyva më me forcë dhe vrima u hap.

“Oh”- thirri ai.

Unë ndalova, për t’i dhënë kohë të mësohej. Pa ia nxjerr i hodha pështymë anash që ta ndihmonte futjen e mëtejshme. Edhe një përpjekje dhe iu fut përgjysmash. Përseri kishte dhimbje, por nuk ankohej. Qëndrova rishtazhi.

“Fute një herë deri në fund e pastaj qëndro që të mësohem!”

Ia futa deri sa arriti fundin. Unaza e tij filloj të pulsonte , duke më dhënë një kënaqësi të madhe, ndërsa ai ofshante nga pak. Pasi ndenjëm një farë kohe ia nxorra që t’i jipnja kohë të merrte veten. Përsëri pështymë e përsëri futje. Kësaj here qe më e lehtë.

“Të dhemb?”

“Jo kaq shumë.”

“Edhe pak e do mësohesh.”

Fillova të lëviz, duke e pompuar. Kënaqësia ishte e madhe për mua, kurse për të një sprovë e vështirë si për një djalë që e ka për herë të parë.

“Kështu do të më dhëmbi gjithënjë?”

“ Jo, vetëm herët e para. pastaj do mësohesh.”

“Më puth pak !” më thotë. “Ndoshta do të kaloj më lehtë.”

U zgjata për ta puthur dhe ati i hyri akoma më thellë.

Ofshani përsëri, por kësaj here nga kënaqësia.

“Lëviz!” më thotë dhe unë fillova ta pompoj, duke e rritur ritmin. Kari im hynte e dilte në atë vrimë të ngushtë, duke më dhënë mua shumë kënaqësi, kurse atij dhimbje e kënaqësi njëherësh.

“Tani sikur po mësohem,” më tha. E ndjeja se ishte mjaft më i çliruar se më parë.

“Fute sa të mundësh më thellë!

“Pse mendon se jam ndonjë elefant unë . Kaq e kam e s’kam ku shkoj më tej. Më thuaj në se je lodhur që të kthehemi ndryshe.”

“Mirë kthehemi ndryshe.”

Ia nxorra dhe ai u mbështet mbi bark. Ia ngrita pak të ndejurat dhe ia futa përsëri. Kësaj here ishte e thjeshtë pasi kari rrëshqiti lehtas në vrimën e tij për të shkuar deri në fund.

“Hapi pak bythët, që ta ndjesh më thellë.”
Ai i hapi dhe unë vazhdova ta pompoj më me vrull.

“Ashtu! Jepi! Oh çfarë të qire. Oh më kënaqe. Çfarë mrrekullie.”

Vazhdoja ta qija me të gjithë forcat e kënaqësitë e mija. E tërhoqa prezervativin që kish filluar të lëvizte vendit. Mua s’më derdhet kollaj, kështu që ai kishte kohë të provonte kënaqësin e të qirës së gjatë. Më së fundi më erdhi për ta derdhur. e dinja se prezervativi nuk do ta linte spermën të godiste thellësinë e vrimës së tij, duke i hequr një nga kënaqësitë, por nuk mund të rrezikoja me një të panjohur edhe kur ai pretendonte se e kish për herë të parë. Ndenja pak kohë mbi të deri sa të më vinte fryma në vend e pastaj ia nxorra,

E hoqa prezervativin. Koka e karit ishte e mbushur me spermë.

“Ma lë ta marrë në gojë” dhe pa e zgjatur fillojë ta lëpijë me gjuhë për të mbledhur atë spermë që kishte mbetur. Kur e pastroi plotësisht e futi thellë në gojë duke më dhënë një kënaqësi të re seksuale. Kur u ngop me të e nxorri.

“ Ke qënë i shkëlqyer. Se mendoja që do të na shkonte kështu.”

Atëhere filluam të bisedojmë.

“Që kur u nisa e kisha bërë njet që të provoja një aventurë në Tiranë. Nuk e dija si dhe me kë, por do të provoja. Këtu nuk më njeh njeri. Pengesë më ishin shokët, por ja që edhe me ta ia arrita të ndahesha me pretekstin se do të shkoja tek të mijtë që kam këtu.”

U ngrita të vishesha, por ai kundërshtoi.

“Qëndrojmë sonte bashkë e ta bëjmë edhe herë të tjera.”

I thash se nuk kisha si të shfajsohesha në shtëpi, ku do të më kërkonin llogari se ku isha.

“Pse nuk di të gënjesh ti? I thuaj se fjete tek një shok.”

“Ty të duket lehtë, por unë nuk jam mësuar të rri nepër shokë aq më tepër pa lajmëruar.”

“Merri në telefon!”

“ E çfarë t’u them?”

“ Mendo diçka bindëse!”

Po vërtisnja nepër kokë çfarë mund të sajoja. Qejf kisha, sepse ishte një rast që nuk e takoja çdo ditë, por nga ana tjetër nuk doja të vihesha në pozitë përpara familjes. Zbrita i menduar deri tek telefoni i rrugës. Një djalë që shiste impulse më dha kartën dhe telefonova në shtëpi. I thash se mund të prandaj të mos beheshin merak. Po të mos vija ta dinin se do të kisha qëndruar tek ndonjeri prej tyre.

Fillimisht bënë ca fjalë, por pastaj u zbutën.

U ktheva në apartament me të katërta. Puna e parë që bëra ishte të ndiznja dushin. Për dy orë ai do të nxehej. Kur u futa në dhomë u kujtova se deri në atë çast, nuk i kisha mësuar as emrin. E pyeta si quhej e më tha Semi. Sigurisht e besova si emër të sajuar, por kjo pak rëndësi kishte. Ai ishte ende i zhveshur e i shtrirë në divan, sikur priste të mos i humbënin sekondat e vyera.

Fillova të zhvishesha, duke i hedhur rrobat pa rregull në një karrike. Semi i shtrirë, ishte tepër tundues. Më dukej sikur pas pak do ta haja të gjallë. Edhe ai dukej sikur këtë priste. Buzëqeshja e tij ishte kaq premtuese, për natën e gjatë që kishim përpara.

I zhveshur krejtësisht fillova të afrohesha tek ai. Fytyra e Semit rrezatonte kënaqësi . Ai mezi priste të vijonim seancën e lënë për gjysmë.

U shtriva pranë tij dhe ai u ngushtua për të më bërë vend.

“Semi më thuaj të drejtën, si të lindi dëshira për t’u qirë?”

“Thjeshtë fare. Kur isha më i vogël kisha një shok tek i cili shkoja shpesh. Bisedonim për punë seksi dhe i binim së bashku me dorë. Ai kishte një kar të madh dhe mua më ngrihej prej tij, por nuk guxoja t’i bëja asnjë propozim. Një herë që ia solla fjalën ai e kundërshtoi, por që të dy pa dalë haptazi. Kështu që m’u bë zakon që sa herë të kujtoja atë të më ngrihej. Pastaj fillova të mendoja për të tjerë. Të gjithë djemtë e bukur të lagjes ishin objekt i ëndërrimit tim, por me asnjërin nuk kisha guxim të lidhesha. Në gjimnaz u hap fjala për një djalë që qihej. Desha të gjenja rastin që të afrohesha më të. Dhe rasti nuk vonoi të vinte. Por ai kish qejf vetëm të qihej, pasi nuk i ngrihej që ta bënte vetë. Atëhere desha ta provoj, por sa bëhesha gati t’ia fusnja, më derdhej , kështu kari më mbetej nëpër shalët e tij, pa ia futur mbrenda. E kisha pyetur shumë herë se me cilin e kishte bërë, por ai ishte gurr varri e nuk nxirte asnjë emër. Ndoshta e kishte nga egoizmi se mos ia merrja unë. Vazhduam për disa kohë, deri sa një ditë ai u zhduk. Thanë se kish ikur jashtë dhe unë mendova se e kish bërë këtë për t’u qirë rehat. Kështu mbeta vetëm. Dëgjoja herë pas here se i kishin rënë njërit apo tjetrit. Kjo më bënte të isha më i matur që të mos dilte fjala. Më së fundi vendosa të provoja fatin në një qytet të madh si Tirana. Erdha disa herë, por pa sukses. Dhe sot rastisa me ty. Ende s’më besohet që më eci fati dhe tani jemi bashkë.”

“ E keqja është se nesër do ikësh e kështu s’do të jemi më bashkë.”

“S’prish punë, do kemi raste të takohemi.”

Kjo ishte një histori e besueshme prandaj e putha për sinqeritetin e tij. Kjo ma ngriti menjëherë. Ai filloi të ma fërkonte, duke më thënë:

“ Të lutem mos përdor më prezervativa. Të betohem se nuk e kam bërë me njeri përveç teje, prandaj s’ke pse ruhesh.”

Filloi të më puthte në gjoks e pastaj më poshtë deri sa arriti tek organi i im i ngrehur. Filloi ta lëpinte, në fillim kokën e pastaj për gjatë gjithë gjatësisë. Sa herë që gjuha e tij prekte atë timin, një ngacmim i përgjithshëm më përshkonte trupin. Nuk u mërzit ta bënte për një kohë të gjatë, pastaj e mori në gojë. Në fillim vetëm kokën dhe pastaj pak nga pak ta përpinte gjithënjë e më shumë. E ndjenja ngrohtësinë e gojës së tij, që me sa duket kish përvojë në gjëra të tilla, e kështu fillova t’‘i jepja kurajo që ta merrte edhe më shumë. Dhe erdhi një çast që ai e kish përpirë të gjithë. Rrota e karit tim ndodhej në grykën e tij, duke më dhënë kulmin e kënaqësisë. Më së fundi m’u derdh. Valët e farës dilnin me vrull në grykën e tij, të cilën pjesërisht e gëlltiti dhe pjesërisht e pëshyu.

Kështu pas herës së dytë kisha nevojë për një pushim. Por Semi nuk ndjente ngopje. Vazhdoi të më puthte nepër trup e të ma mbante ngrehur. “Tip nimfomani” mendova me vete. A do të arrija t’i përballoja kërkesat e tij? Për më tepër nata sapo kish filluar. Duhet t’i gjeja pa tjetër një detyrë të re. I thash të bënim banjo bashkë dhe ai erdhi me kënaqësi. U futëm në dush. Sapunisnim njëri tjetrin, duke fërkuar pjesët delikate. Ashtu siç ishim me sapun mendova ta provoja edhe një herë. Ai u mbajtë në rubinetin e ujit, duke u përkulur që vrima t’i dilte më në pah. Unë e bëra timin me mjaft sapun dhe ia vendosa kokën e karin në vrimën e tij. Një sforcim i vogël dhe ai hyri kollaj. Semit i dogji por nuk tha t’ia nxirnja. Pas pak e kishte të gjithin mbrenda.

“Hë jepi ! Ç’pret.”

Dhe unë fillova ta pompoja. Kari rrëshqiste lehtë në vrimën e tij, duke na dhënë të dyve kënaqësi.

“ Oh, fute më thellë!” më thonte ai dhe unë përpiqesha të shkoja sa më thellë. Bolet e lagura përplaseshin në bythët e tij me një ritëm muzikor, që bënte pjesë në aktin tonë seksual. Kisha patur edhe plot raste të tjera për të qirë me djem nga më të ndryshmit, por duhet të pranoj se ky ishte një rast i veçantë.

“Ec përpara, ec!” më thonte ai dhe unë ecja pa pushim. E dija se kësaj here do të vononte. S’më kish ndodhur kurrë që ta bëja kaq herë mbrenda një nate. Shumë shumë kisha qirë dy herë,ose dy djem të ndryshëm, por asnjëherë me këtë intensitet. E ndjeva se po më afrohej e derdhura. E mbajta të futur deri në fund kur valët e farës u vërsulën përsëri drejtë të panjohurës. Por kësaj here e ndjeva që ishin më të pakta. Pasi mbarova e nxorra. U lamë përfundimisht e dolëm nga banjo. Atëhere u kujtova se nuk kishim peshqirë të fshiheshim, prandaj mora një çarçaf me të cilin ishim mbuluar kolltuqet që të mbroheshin nga pluhuri. U fshimë mirë e mirë e përfunduam rishtazi në divanin tonë.

“Po ti e bën shpesh, apo ke ndonjë të përhershëm?”

Kjo ishte një pyetje llogjike, por që s’më pëlqente t’i përgjigjesha.

“Unë kam shumë dhe s’kam hiç.”

“Si kështu? Ç’do me thënë se s’ke hiç?”

“Një pjesë janë të rastit, si puna jote. E bëjmë një herë dhe zhduken. Me të tjerë e bëjmë një kohë, pastaj gjejnë të tjerë, pasi kërkojnë të provojnë kënaqësi të reja. Disa janë të gatshëm të vijnë kur të dua, por jo gjithëmon janë mundësit për t’i qirë. Ndonjëherë kam të bëj me djem që s’më duken aq të lezeçëm, kështu i lë unë kur gjejënjë tjetër më të mirë. Disa kërkojnë të shfrytëzojnë rininë e tyre duke kërkuar para e këtë e bëjnë kur gjejnë të huaj, të cilëve i ngjiten me shpresë se mos i marrin me vete. “

“ Kaq shumë ka në Tiranë që qihen? Po më duket si prrallë kjo që më thua.”

“ Ke të drejtë të mos besosh, se anjeri nuk e di me siguri se cilat janë zhvillimet e nëndheshme në Tiranë, pasi të gjithë ruhen e vetëm pak janë të deklaruar. Disa martohen dhe kështu mbyllen edhe më shumë.”

“Ke ndonjë shok që mund ta ftojmë?”

“Në këtë orë? E ku do t’i gjej?”

Edhe ai e kuptojë që kish bërë një kërkesë të pamatur.

“ Semi, më thuaj të drejtën, por të drejtën ama. A do të pëlqente të kaloje natën në një orgji me një kompani ushtarësh, pasi ato janë më të djegurit?”

Semi qeshi.

“ E zmadhove numurin shumë, por një orgji me nja tre ose katër vetë do të më pëlqente.”

“ A e di si bëhet me tre vetë? Njëri ta fut nga mbrapa, tjetri në gojë kurse i treti ose ta merr në gojë ose ja fut ti.”

“ Fantastike. E ke bërë ndonjëherë kështu?”

“Tani mos kërko të zbulosh të gjitha sekretet mbrenda një nate.”

“ Eja ta bëjmë prap.”

“ Lëre një herë se është shpejt. E di çfarë? Të provojmë diçka të re. Ktheu përmbys e ngrihu mbi gjy.”

Ai u vendos siç i thash me kurreshtjen se çfarë do bëhej. Flegrat e bythës i ishin hapur dhe shihja vrimën e tij të skuqur nga qirjet e mëparshme. Ajo avullonte ende erën e sapunit, që sapo ishim larë. Atëhere afrova gjuhën e fillova t’ia dridhja në vrimën e e tij. Ai u hodh përpjet nga ngazëllimi. Pastaj fillova t’ia lëpij ose duke e bër gjuhën me majë t’ia drejtoja vrimës sikur do ja fusnja mbrenda.

“O zot çfarë qenka kjo.” thonte Semi nga kënaqësia. pastaj fillova t’ia lëpija bolet, që i kishte mjaft të fryra e së fundi edhe karin e tij simpatik.

“ A kjo nuk është e drejtë se do ma derdhish shpejt.”

Nuk kish mbaruar ende fjalën kur zgjati dorën për të pritur lëngun e bardhë të spermës së tij.

“Ah, dreqin u prisha përsëri.”

Tani mendova se do të ishte më i qetë e kështu mund të mbyllnim pak syt. E ndjenja vehten të lodhur si kur ndonjë herë. Megjithatë e kisha ende të ngrehur. Kur i propozova të flinim, ai pranoi, por me kusht që t’ia fusnja e t’ia mbaja mbrenda deri sa ta zinte gjumi. kështu bëmë, por pozicioni anash nuk ishte i volitshëmE provova duke i hipur përsëri përsipër, por edhe kjo nuk ishte gjë, se s’mund të rrinim gjithë natën në atë pozicion. Atëhere shpejtova ta qinja edhe një herë e pastaj të flinim.

Në mëngjes ai ishte i freskët. Nuk mund të rrinim ende shumë, pasi duhet të kthehesha në shtëpi. Duke e ndjerë se kisha detyrime ndaj tij ia mora në gojë dhe atij iu derdh menjëherë. Tani ishim baraz.

Rrugës e shoqërova deri në stacionin ku niseshin autobuzët. Para se të ndaheshim më kërkoi numurin e telefonit.

“Kur të kem rastin të vi, do të të lajmëroj. Ndoshta do të gjesh ndonjë nga shokët që ta bëjmë të tre.”

I dham dorën njëri tjetrit, si një premtim. Dhe ai me të vërtet erdhi edhe herë të tjera, por nuk patëm rastin më të kalonim një tjetër të çmendur si kjo e para.