Në television dëgjova se në portin e Durrësit ishte akostuar një
anije e vaçantë e mbushur me libra. Ajo sillej nepër botë për të
përhapur kulture, që ta çonte librin më pranë lexuesit dhe të ngjallte
interesin për to. Mu mbush mendja që të shkoja edhe unë për të pare se
çfarë librash ishin.
Dita filloi keq, sepse pyeta një djalë durrësak se deri në çfare ore punonin autobusët dhe ai seç dha një përgjigje të pasjellshme, sikur t’I kisha thenë “ma jep një here”.
Në port u solla se nuk dija nga duheshe hyrë, por më së fundi arrita të ngjitesha në shkallët e ngushta të anijes. Në urë silleshin sa andej- këndej vajza të cilat kontrollonin visitorët, veçanrisht djem të rij, se mos vidhnin CD me këngëtarë të njohur. Ato i sillnin duart nepër trup e në fund të fusnin dorën tek koqet, që i bënin djemtë të hidheshin përpjetë. Megjithëatë nuk dilshin pa gjë.
Vizita ishte një disiluzion i plotë. Në anije kishte kryesisht bibla dhe libra me propagandë fetare. Kishte edhe enciklopedi, por çmimet e larta të të cilave bënin që të preferoje internetin në vend të librit. U solla gjithandej, po nuk mu mbush mendja të veja dorën në ndonjë libër, kështu kalova në kontrrollin e vajzave të cilat nuk futën duart shumë se iu duka xhentelmen dhe kështu nuk me vunë në rendin e djelmoshave vjedhacakë.
Kur dola nga porti ishte ora 3. Mendova të mos sillesha shumë, por të arrija autobuzin e pare e drejtë e në shtëpi. Dielli ishte mjaft I ngrohët megjithëse jemi ende jashtë sezonit. Tek sheshi para teatrit nuk shihje këmbë njeriu, vetëm një djalë I shkurtër I cili kishte zbërthyer rrypin e pantallonave dhe po rregullonte brekët. Më tërhoqi vemendjen ky veprim dhe po e shikoja. Atëherë ai kapi koqet e tija dhe po I tundëte. Unë buzëqesha dhe ai u rregullua shpej e shpejt dhe filloi të ecte parallel me mua. Unë u përpoqa të mos i jepja shkas, por ai nuk ndahej. U futa në një dyqan të vogël , që shiste disqe për kompjuterat dhe bleva një, për të mësuar gjuhë të huaja, por kur dola e gjeta që ishte pak më tej. Nuk ishte ndonjë person që të të mbesnin sytë, prandaj vendosa ti flas dhe ta hiqja qafe. Duke kaluar rrugën po vinte një makinë. Unë ndalova, kurse ai kaloi. Atëherë e qortova se kalime të tilla të pakujdesëshme janë të rrezikshme. Ai bëri një shenjë “hajt më” sikur ti ish mërzitur jeta. Je akoma I ri mor djale dhe s’eshte nevoja ta shesësh jetën kaq lirë. Kështu filluam të flisnim…
Ai më tregoi se punonte në ndërtim në Greqi. Herë mire dhe here keq kishte ecur puna, por tani firma ishte keq ekonomikisht dhe kishin pushuar mjaft nga puna. Dhe ai kish ardhur në shtëpi deri sa ti gjenin një punë të re e të kthehej përsëri.
Kështu qenke optimist. Por pas sa kohe mendon të kthehesh?
Ja sa të filloi sezoni turistik. Ke ndonjë vend si kamarier?- I thash.
Jo!- Më tha.- Ka punë më të lehta: Të qi turistët…
Për mua qe një përgjigje e papritur, me gjithëse e dija që shumë shqiptar e bënin këtë punë. Disa duke qirë e disa duke u qirë jeta zvarrisej si të mundëte. Qendrova pak në heshtje. Ishim tek trotuari dhe unë zbrita në rrugë duke u future midis makinave. Unë I zgjata dorën dhe ai ma shtërngoi. Do ta provosh më tha? Unë isha shumë i pavendosur. Ai mbështeti dorën në gungën e ngritur dhe kishte diçka të bukur të fshehur aty mbrenda.
Ke vend?
Futemi ke kafja.
Dhe aty mendon se eshte e sigurtë ta bësh?
Ai u mendua pak e pastaj sikur I erdhi një ide
Eja shkojmë në plazh!-më tha.
Më ishte krijuar një gjendje e keqe shpirtërore. U kthyem dhe hipëm në autobuzin e plazhit. Unë kisha shqetësimin tim dhe pyesja vazhdimisht, aq sa e merzita pak djaloshin dhe ai më tha prit të zbresim dhe pastaj flasim. Kur zbritëm ai e kishte marrë një vendim. Kishte një mik kosovarë që kishte një banesë në plazh. Ai rinte gjatë, sidomos gjatë dimrit dhe gjente djem që kishin qejf ta qinin dhe kjo e mbante të qëndronte gjatë këtu. Ai ishte total pasiv, kështu që nuk kishte ndonjë “rrezik prej tij.”
Djaloshit që nuk ia mësova as emrin shkoi në një pallat dhe pas pak po del me mikun e tij. Ai ishte një djalë I mbushur dhe simpatik, nja 27-28 vjeç. Erdhi më dha dorën. Po mu a do mundesh me më qi?
Deri tashti nuk kishim biseduar se si do ta bënim me djalin.
Të fillojmë një here,-I theme.
Shtëpia ishte një apartament një dhomë e një kuzhinë me një shtat dopio dhe një teke në pjesën tjetër. Unë isha me nxitim se nuk doja të vonohesha. Kosovari u zhvesh dhe propozoi ta qinim të dy atë të parin. Ai i ra nja dy here me gjuhë këtij timit dhe ai u ngreh. Kosovari mori një shishe me lubrifikant dhe më tha që ta lyeja. Po ashtu më dha edhe prezervativin. Shpejtova që tia hapja vrimën dhe pastaj e afrova kokën tek vrima e tij profesionale. Mjaftuan nja dy të shtyra dhe kari im përfundoi në fund të tunelit.
Jepi, jepi lock se po e bake shumë bukur. Dhe unë I “kënaqur” nga lavdërimet fillova ta palloj me të madhe. Pa u future në hollësi sperma u vonua edhe pak dhe u zbraz me force në kanal. Tani e kuptova se mua më kishte mbetur roli të më qinte djaloshi, ndërkohë që kisha ndërmend që ta qija une atë. Por edhe djaloshi kishte dëshirë që të më qinte mua, se kosovarin e kishte provuar here të tjera. Kështu ai nxori një kar përbindësh që nuk përputhej hiç me shtatin e tij. Ai ishte I trashë dhe I përbindëshëm. Desha të kundërshtoj, por se si më dukej, sikur isha mashtrues. Djali më shtyu në krevat dhe u shtri mbi mua. Filloi të më puthte , duke më thenë, se sapo më kishte pare ishte tërbuar dhe kishte bërë be se o do më qinte o do vdiste. Ç’është e vërteta shërbimet I bëri mire e me shpejtësi, se kishte frikë se mos I iksha dhe pastaj fillojë shërbesën seksuale. Duhet të ishe I hapur mire që të ndjeje kënaqësinë e duhur me atë përbindësh që ishte I pajisur ai. Prandaj e kishin qejf edhe në Greqi.
Unë mezi po e duroja. Ai u tregua mjaft I kujdesëshëm në të future, po ashtu edhe pallimin e bëri me lehtësi. Pallimi zgjati pak megjithëse unë doja të mbaronim punë sa më pare. Kur mbaruam dhe e nxori, mu duk sikur mbrapa më ishte hapur një tunel, I cili pak nga pak filloi të mbyllej. Nuk e di në se e kisha dëshëruar një pervojë të tillë, apo ishte thjeshtë një eksperiment I rastit, për të ciin uroja të mos përsëritej kurrë…
Dita filloi keq, sepse pyeta një djalë durrësak se deri në çfare ore punonin autobusët dhe ai seç dha një përgjigje të pasjellshme, sikur t’I kisha thenë “ma jep një here”.
Në port u solla se nuk dija nga duheshe hyrë, por më së fundi arrita të ngjitesha në shkallët e ngushta të anijes. Në urë silleshin sa andej- këndej vajza të cilat kontrollonin visitorët, veçanrisht djem të rij, se mos vidhnin CD me këngëtarë të njohur. Ato i sillnin duart nepër trup e në fund të fusnin dorën tek koqet, që i bënin djemtë të hidheshin përpjetë. Megjithëatë nuk dilshin pa gjë.
Vizita ishte një disiluzion i plotë. Në anije kishte kryesisht bibla dhe libra me propagandë fetare. Kishte edhe enciklopedi, por çmimet e larta të të cilave bënin që të preferoje internetin në vend të librit. U solla gjithandej, po nuk mu mbush mendja të veja dorën në ndonjë libër, kështu kalova në kontrrollin e vajzave të cilat nuk futën duart shumë se iu duka xhentelmen dhe kështu nuk me vunë në rendin e djelmoshave vjedhacakë.
Kur dola nga porti ishte ora 3. Mendova të mos sillesha shumë, por të arrija autobuzin e pare e drejtë e në shtëpi. Dielli ishte mjaft I ngrohët megjithëse jemi ende jashtë sezonit. Tek sheshi para teatrit nuk shihje këmbë njeriu, vetëm një djalë I shkurtër I cili kishte zbërthyer rrypin e pantallonave dhe po rregullonte brekët. Më tërhoqi vemendjen ky veprim dhe po e shikoja. Atëherë ai kapi koqet e tija dhe po I tundëte. Unë buzëqesha dhe ai u rregullua shpej e shpejt dhe filloi të ecte parallel me mua. Unë u përpoqa të mos i jepja shkas, por ai nuk ndahej. U futa në një dyqan të vogël , që shiste disqe për kompjuterat dhe bleva një, për të mësuar gjuhë të huaja, por kur dola e gjeta që ishte pak më tej. Nuk ishte ndonjë person që të të mbesnin sytë, prandaj vendosa ti flas dhe ta hiqja qafe. Duke kaluar rrugën po vinte një makinë. Unë ndalova, kurse ai kaloi. Atëherë e qortova se kalime të tilla të pakujdesëshme janë të rrezikshme. Ai bëri një shenjë “hajt më” sikur ti ish mërzitur jeta. Je akoma I ri mor djale dhe s’eshte nevoja ta shesësh jetën kaq lirë. Kështu filluam të flisnim…
Ai më tregoi se punonte në ndërtim në Greqi. Herë mire dhe here keq kishte ecur puna, por tani firma ishte keq ekonomikisht dhe kishin pushuar mjaft nga puna. Dhe ai kish ardhur në shtëpi deri sa ti gjenin një punë të re e të kthehej përsëri.
Kështu qenke optimist. Por pas sa kohe mendon të kthehesh?
Ja sa të filloi sezoni turistik. Ke ndonjë vend si kamarier?- I thash.
Jo!- Më tha.- Ka punë më të lehta: Të qi turistët…
Për mua qe një përgjigje e papritur, me gjithëse e dija që shumë shqiptar e bënin këtë punë. Disa duke qirë e disa duke u qirë jeta zvarrisej si të mundëte. Qendrova pak në heshtje. Ishim tek trotuari dhe unë zbrita në rrugë duke u future midis makinave. Unë I zgjata dorën dhe ai ma shtërngoi. Do ta provosh më tha? Unë isha shumë i pavendosur. Ai mbështeti dorën në gungën e ngritur dhe kishte diçka të bukur të fshehur aty mbrenda.
Ke vend?
Futemi ke kafja.
Dhe aty mendon se eshte e sigurtë ta bësh?
Ai u mendua pak e pastaj sikur I erdhi një ide
Eja shkojmë në plazh!-më tha.
Më ishte krijuar një gjendje e keqe shpirtërore. U kthyem dhe hipëm në autobuzin e plazhit. Unë kisha shqetësimin tim dhe pyesja vazhdimisht, aq sa e merzita pak djaloshin dhe ai më tha prit të zbresim dhe pastaj flasim. Kur zbritëm ai e kishte marrë një vendim. Kishte një mik kosovarë që kishte një banesë në plazh. Ai rinte gjatë, sidomos gjatë dimrit dhe gjente djem që kishin qejf ta qinin dhe kjo e mbante të qëndronte gjatë këtu. Ai ishte total pasiv, kështu që nuk kishte ndonjë “rrezik prej tij.”
Djaloshit që nuk ia mësova as emrin shkoi në një pallat dhe pas pak po del me mikun e tij. Ai ishte një djalë I mbushur dhe simpatik, nja 27-28 vjeç. Erdhi më dha dorën. Po mu a do mundesh me më qi?
Deri tashti nuk kishim biseduar se si do ta bënim me djalin.
Të fillojmë një here,-I theme.
Shtëpia ishte një apartament një dhomë e një kuzhinë me një shtat dopio dhe një teke në pjesën tjetër. Unë isha me nxitim se nuk doja të vonohesha. Kosovari u zhvesh dhe propozoi ta qinim të dy atë të parin. Ai i ra nja dy here me gjuhë këtij timit dhe ai u ngreh. Kosovari mori një shishe me lubrifikant dhe më tha që ta lyeja. Po ashtu më dha edhe prezervativin. Shpejtova që tia hapja vrimën dhe pastaj e afrova kokën tek vrima e tij profesionale. Mjaftuan nja dy të shtyra dhe kari im përfundoi në fund të tunelit.
Jepi, jepi lock se po e bake shumë bukur. Dhe unë I “kënaqur” nga lavdërimet fillova ta palloj me të madhe. Pa u future në hollësi sperma u vonua edhe pak dhe u zbraz me force në kanal. Tani e kuptova se mua më kishte mbetur roli të më qinte djaloshi, ndërkohë që kisha ndërmend që ta qija une atë. Por edhe djaloshi kishte dëshirë që të më qinte mua, se kosovarin e kishte provuar here të tjera. Kështu ai nxori një kar përbindësh që nuk përputhej hiç me shtatin e tij. Ai ishte I trashë dhe I përbindëshëm. Desha të kundërshtoj, por se si më dukej, sikur isha mashtrues. Djali më shtyu në krevat dhe u shtri mbi mua. Filloi të më puthte , duke më thenë, se sapo më kishte pare ishte tërbuar dhe kishte bërë be se o do më qinte o do vdiste. Ç’është e vërteta shërbimet I bëri mire e me shpejtësi, se kishte frikë se mos I iksha dhe pastaj fillojë shërbesën seksuale. Duhet të ishe I hapur mire që të ndjeje kënaqësinë e duhur me atë përbindësh që ishte I pajisur ai. Prandaj e kishin qejf edhe në Greqi.
Unë mezi po e duroja. Ai u tregua mjaft I kujdesëshëm në të future, po ashtu edhe pallimin e bëri me lehtësi. Pallimi zgjati pak megjithëse unë doja të mbaronim punë sa më pare. Kur mbaruam dhe e nxori, mu duk sikur mbrapa më ishte hapur një tunel, I cili pak nga pak filloi të mbyllej. Nuk e di në se e kisha dëshëruar një pervojë të tillë, apo ishte thjeshtë një eksperiment I rastit, për të ciin uroja të mos përsëritej kurrë…
0 Comments:
Post a Comment