Shkolla ushtarake

Nata ishte e ftohët dhe me shi. Ai ishte me një këmishë me mëngë të shkurtëra dhe po dridhej nga të ftohtit. Kur I kalova pranë, më thotë, në se mund ta ndihmoja. Kishte ardhur nga Berati per tu regjistruar në shkollën ushtarake, por nuk kishte bërë gjë. Nuk kisha mik të forte, më tha, prandaj nuk arrita të futem. Ishte djalë I këndëshëm, me buzë të trasha dhe sy si thengjij.
Si mund të të ndihmoj?- I theme.

Nuk mund të them të më paguash hotelin, por mund të më marrësh në shtëpi,- siç është zakon në anët tona.
Deshirë kisha ta ndihmoja, por hotelet kushtojne dhe une nuk isha në gjendje ta mbaja. Mendova shpejt se si të bëja dhe ashtu rrufeshem vendosa ta merrja në shtëpi, megjithëse ky ishte mendimi me I papjekur që mund të bëja. Kjo sepse të fusish një të panjohur në shtëpi, çfarë s’mund të ndollë. Megjithëse nga pamja dukej djalë I mire, po ku ta dish se çfarë të qëllon.
Në shtëpi I thash prindërve se ishte një djalë që njihja dhe kish mbetur keq dhe e ftova tek ne. Unë I solla disa roba nga të mijat qe te ndërrohej. Kurse nëna na shtroi për të ngrene. Atëherë im at filloj pyetjet e merzitëshme, nga je? I kujt je? etj. Nja dy here ia bera me shenjë që ti linte pyetjet qe të hanim rehat. Por edhe mua më pëlqente të mësoja se kush ishte dhe nga vinte. Edhe une mesova që djali ishte nga Berati, kishte mbaruar gjimnazin dhe donte të studionte per kompjutera… Sidoqoftë ai ishte fjalë pak. U ulëm të shihnim televisor, por ai nga tensioni I ditës, filloi të kotesh dhe une I thash në se donte mund të shkonim për të fjetur. Në dhomën time ka vetëm një krevat, timin, tjetrin e kishim shtruar në tokë. Unë I thash të flinte në krevat dhe une në tokë, por ai kundërshtoi. Pasi bëmë pak fjalë vendosëm të flinim të dy në dyshekun për tokë.
Kur u shtrimë nuk dinim si të shtriheshim, përball apo ndryshe. Por vendosëm të binim përballë. Dysheku nuk ishte I madh dhe ne ishim shumë pranë dhe e ndjenim frymen e njeri tjetrit. Kjo më nxiti fantazinë dhe me bëri të ëndëroja… Po sikur ti propozoja ta bënim bashkë… Pastaj mendoja se ky eshte nga rrethet dhe atje janë më të mbyllur dhe si mund ta priste. Por sidoqofte kjo ma nxorri gjumin dhe po rrinja si në gjemba. Por e shoh që edhe shokun tim nuk e zinte gjumi. Çfarë ke? – pyes. Edhe ti s’po flenë.
Bëm gabim që ramë kaq herët. Tani më kërceu gjumi dhe hajde të flesh…- tha miku. U ktheva të qëndroja në shpin dhe trupi më takoi në një gjë të forte e të nxetë. Menjëherë e mora vesh se atij I ish ngrehur bindëshëm. Atëhere nuk mu durua por rrëshqita dorën dhe ia kapa.
Ah!- ofshani ai.
Paske goxha pall I them.
Ja merr kot ndonjëherë-më thotë. Duke u përpjekur të më heqi dorën.
Pse e luan ?-I them. Do që të ma heqësh këtë kënaqësi? Ai seç bëlbëzoi, se ai nuk ishte I mësuar.
Po në se nuk je atëherë përse tu ngreh pa asnjë ngacmim. Po ashtu ndodh ndonjëherë. Pse ti je impotent. Përkundrazi jam shumë potent. Kështu vazhduan këmbimet e batutave dhe me ne fund ram dakort që tja mbanim njëri tjetrit. Në fillim po e shtrengonim pa lëvizur e pastaj duke e lëvizur, pastaj u afruam dhe filluam të puthemi, pastaj të thithnim gjuhët e gjithëmon e më tepër duke u nxehur filluam ti hipim njëri tjetrit.Atëhere I thash që ti hiqnim “leckat” që të të puqej lëkura dhe atëherë kënaqësia ndjehej më mire. Kur u zhveshën, në dritën që vinte nga dritaria, pash se kishte një kar të këndëshëm dhe të ngrehur mire. Atëherë thash se kishte ardhë çasti ti propozoja. Ke qejf ta provosh? Ai ishte me mdyshje…
Do që të bësh qejf me bythën time?
Po edhe ti me timen.
Unë nuk e kam provuar ndonjëherë.
Po nuk je kujrreshtar ta provosh se si është?
Jo nuk jam.
Si të duash. I ktheva shpinën dhe u shtriva. Edhe ai u shtri me shpinë nga unë. Pastaj u kthye ndryshe dhe u afrua dhe sa nuk po më takonte. Unë nuk lëvizja. Ai e dinte se nuk më kishte zënë gjumi, por hezitonte ende. Pastaj më hodhi dorën sipër dhe më tha: U bëftë çu bëftë , eja ta bëjmë…
Ai donte ta bënte I pari, tamam siç bëjnë djemtë që nuk kanë besim tek njeri tjetri dhe mendojne se po ia futi shoku nuk e lë më që ta qij ai. Fillova ta hapja pak vrimën time, se e parashikoja se gjithe ai kar kërkonte vend për të hyrë. Miku e leu Karin e vet me mjaft pështymë e filloi ta fusi. Mos u nxito-I them. Aty e ke dhe e fut kur të duash. Nxirre një here sa të qetsohem. Por ai ishte I eksituar dhe donte të mbaronte punë shpejt. E futi përsëri dhe u shtyrë deri në fund. Njeja një djegësirë por që ishte e durueshme. Më në fund u qetësova. Ec I thash dhe ai filloi të më pallojë bukur. Kjo nuk vazhdojë shumë se sperma u ngrit me force dhe goditi në paretin e zorës. Sasia ishte kaq e shumtë sa goditja e saj u ndje duke më dhënë shumë kënaqësi.
Pasi u qetësuam erdhi radha e mikut. Ai po hezitonte. Sikur ju ndryshua mendja dhe po përpiqej të justifikohej. Tjetër here, I them, zgjidh vetëm pasiv dhe qije sa here të duash. Por nuk eshte keq që ti provosh të gjitha. Më se fundi iu mbush mendja. Kur u shtri filloi të kontraktohej, duke shtërnguar vrimën. Mu desh një cope here ti mbushej mendja, se duke u liruar kishte më pak dhimbje dhe me shumë kenaqësi. E provuam ta fusnja nja dy here por I reagonte: ah po më mbyt… I thash se koka kishte hyre dhe pak durim dhe I futej I gjithi, por ai nuk po mësohej. I thash të rrinte e të mbante vetëm kokën mbrenda, por edhe ashtu ankohej per dhimbje. Të lutem një here tjetër,-më thonte dhe unë e nxora.
Ndoshta një here tjetër do të jetë më lehtë…E ndjeja që fara kish arritur tek koka dhe atëherë e tunda nja dy here me dorë dhe ajo kërceu mbi shpinën e mikut duke e zbardhur atë në errësirë.
Na zuri gjumi mbështetur mbi njëri tjetrin. Të nesermen u ngritëm vonë dhe nuk patëm kohë ta bënim prap, por e lam kur të vinte rradhën tjetër.
Shkuam të dy në shkollë. Aty njihja një oficer madhorë, mikun tim dhe bisedova me të për djalin. Ai e pa dhe e pëlqeu, se iu duk djalë I mire. Ai më premtoi, se megjithëse ishte e vështirë se ishte degë e preferuar, do ta rregullonte pa tjetër. Kështu që do të kishim rast të takoheshim përsëri.