Gjithmonë kam besuar se rastësia ka një rol të rëndësishëm në jetën e
secilit. Ajo nuk varet prej nesh, paraqitet si një mundësi zgjedhje dhe
ne jo gjithmonë zgjedhim më të mirën. Por ndonjëherë zoti ndriçon
mendjen dhe atëherë bëjmë një zgjedhje të kënaqshme. Por kur i tregon
ndonjërit se çfarë të ka ndodhur, ai nuk të beson,sepse i duket si gjë e
trilluar. Dhe unë shpesh them, në daç besoje në daç jo. Së paku u
argëtove duke e dëgjuar këtë rrëfim?
Ja se ç’më ndodhi para disa ditësh. Isha në autobus. Po shkoja në një takim pune dhe po ngutesha të arrija sa më parë. Aty pranë u lirua një vend dhe unë u ula. Djaloshi që ishte nga ana e dritares mblodhi këmbët, që të më lironte më shumë vend. U ktheva dhe e pash. Ishte një tip minion, por më bëri përshtypje që fytyrën e kishte me mustaqe dhe mjekër të rinjsh. Por mosha e tij, mu duk e vogël për atë zhvillim. Djaloshi e vuri re interesimin tij dhe më pyeti, përse po e shikoja.
Për mjekrën dhe mustaqet – i them, të paskan mbirë shpejtë. Ai qeshi.
Po jam i madh unë,- më tha djaloshi. Jam 21 vjeç dhe futi dorën në xhepin e brendshëm të xhupit dhe nxori kartën e identitetit. Unë nuk i dhashë rëndësi, se mund a besoja edhe pa e parë kartë, por ai nguli këmbë që ta shikoja. Në fytyrë i ishte vizatuar një buzëqeshje triumfi, për “habinë” që kishte shkaktuar. Ai e ndeju veten të barabartë, kështu që hapi këmbët dhe u mbështet në kofshën time, ku unë kisha vënë dorën. Të them të drejtë, më bëri përshtypje këmbëngulja e tij për të më treguar kartën e identitetit që e mbante në një vend të kollajshëm për ta nxjerrë sa herë e shihte të nevojshme. Në çfarë klase je? E pyeta.
Kam mbaruar shkollën e mesme, por nuk kisha pikët e nevojshme për tu futur në universitet. Kështu kam hyrë në një shkollë ëmbëlsirash speciale. Mirë je aty? Mirë, por pak shtrenjtë për atë që mësojmë. Unë tërhoqa dorën që ndodhej midis dy kofshëve dhe shpina dorës preku në një gjë të fortë e të ngrohët. Nuk ishte asnjë dyshim që i ishte ngrehur, dhe duhet të ishte një gjë e respektuar në se arrinte deri aty. Ai e pa që nuk po hiqja dorën dhe me tha: Unë do të zbres në këtë stacion.
Si ta kuptoja këtë. Të ishte një ftese e guximshme nga ana e tij. në fillim këmbëngulja për moshën e tani ftes e stacionit. Kjo më krijojë një far pasigurie, dhe nuk dija si të veproja. Kur ai u ngrit dhe kalojë përpara meje për të dalë, bythët e tija të hajthme u fërkuan me arin tim dhe e bënë që të ngrihet bindshëm. Ai ktheu kokën dhe qeshi, atëherë nuk mendova më gjatë dhe i shkova pas. Fundja një gënjeshtër mund të gjendet kollaj, por një djalë si ky nuk rastis shpesh. Në rrugë po kalonin disa makinë, të cilat si zakonisht nuk ngadalësojnë as kur kalojnë në stacione. Kalova rrugën dhe ai po më priste. Nuk foli asnjë fjalë. Po ashtu edhe unë.
Ku e ke shtëpinë? e pyeta. Ja këtu më poshtë. –më tha. Të shoh në se është nënoja në shtëpi. Pse ku shkon? Zakonisht tek halla...
Më tha të prisja aty dhe vet iku për tu zhdukur në njërën nga hyrjet e pallatit për karshi. Por unë nuk e dija se do të ishte një pritje marrë dhe e gjatë. Disa herë u mata të ikja por më shfaqeshe djali dhe kjo më kalitë durimin. Dhe unë paskam qenë me të vërtet i duruar se u deshën 20 minua kur e pash të dilte me nënonë për krahu e ta drejtonte nga stacioni autobusit. U desh edhe një dorë durimi sa ai të lirohesh dhe të vinte.
Më fal, më tha. Mezi ia mbusha mendjen se atë ditë, i kishte dhembur gjuri dhe nuk donte të dilte. Po në mos nuk ndjehet mirë e kthehet?
Jo jo , se tek halla shërohet. Mirë shpejtojmë pak që të kryejmë punë.
Apartamenti ishte i ngushtë dhe mobiluar pa shije. Djali më ftoi të ulesha në divan. Unë u ula në cep. Ai hoqi këpucët hapi këmbët dhe u ul në prehrin tim.
Qenka me eksperiencë,- mendova. Ai u afrua dhe filluam të putheshim. Kishte një puthje të zjarrtë. Filloi të fuste gjuhën në gojë e ta thithte, sikur donte të ma shkulte. Ashtu siç ishte më hoqi fanellën dhe fillojë të pelengonte nëpër gjoks, duke më shkaktuar shumë kënaqësi.
Ia hoqa edhe unë e fillova ta kafshoja nga pak tek sisët,gjoksin dhe më tej. Pastaj se si më erdhi,e përmblodha dhe e shtriva në divan. I zbërtheva rripin dhe ia tërhoqa pantallonat. Kari i tij i ngrehur u pengua tek brekët, po pastaj doli krenarë për ato 16cm që kishte. Pastaj u zhvesha edhe unë dhe i hipa sipër. Dy organet tona po fërkoheshin midis trupave tonë. Sa keq qe nuk kishim prezervativë dhe kjo më krijonte frikë. Për më tepër ideja se ishte i filluar më shqetësonte. Djaloshi e kuptoi dhe më tha: mos ki frikë. E kam bërë tri herë me një shok klase, dhe jemi vetëm ne të dy që ia fusim njëri tjetrit dhe asnjë tjetër. Po pate qejf ta prezantoj edhe ty që ta bëjmë treshe.
Sikur krijova një farë sigurie. Djali solli një lloj vaji për të lyer kofshët , nga që i ashpërsoheshin dimrit dhe u tregua se ishte shumë i vlefshëm për lubrifikimin vrimës. Ia ngrita këmbët mbi sup e fillova ta provokoj vrimën me kokën e karit. Djali kishte hapur felet me të dyja duart, për të zmadhuar vrimën e për të lehtësuar hyrjen. Pas disa sforcimesh koka u fut dhe djali ofshani. Unë ia nxora. Përsëri shumë pështym dhe një tentativë e re futje. Kari tashmë e kishte më të lehtë rrugën për të hyrë. Pak nga pak ai po avanconte, duke m dhënë një kënaqësi të pa provuar. Kur ai u fut i gjithi edhe djali sikur ndjehej më i qetësuar. Më pallo me forcë se ashtu më pëlqen. Fillova t’ia plotësoja qejfin. Sa herë që i futej ai ofshante me kënaqësi. Kur po më vinte e pyeta si e donte spermën brenda apo jashtë. Brenda, më tha se më jep më shumë kënaqësi. Dhe sperma erdhi me forcë duke na dhënë shumë kënaqësi të dyve. Kur ia nxora i thash që të mos e përsëritë më këtë lojë edhe në se partneret e njeh, sepse një herë mund të gaboi njeriu.
Pastaj më tha në se mund ta provonte edhe ai një herë. Si të duash , po pate qejf bëje.
Ai u gëzua shumë e filloi të imitonte gjërat që kisha bërë unë. Pas pak edhe atij iu derdh, por unë preferova që ta derdhte jashtë. Kur mbaroi, i thash se ishte shumë i mirë dhe nuk dija në se do të lidheshim përsëri. Më kishte ndodhur me shumë djem që të kishim ndërruar adresa ose nr cel. Dhe të mos i kujtoja se kush ishin.
Ne në mos lidhemi me tel, por rastësia do ta sjellë që të takohemi në autobus. U puthëm dhe një herë dhe u ndamë. Tani po pres me kureshtje si do të jenë trillet e rastësisë.
Ja se ç’më ndodhi para disa ditësh. Isha në autobus. Po shkoja në një takim pune dhe po ngutesha të arrija sa më parë. Aty pranë u lirua një vend dhe unë u ula. Djaloshi që ishte nga ana e dritares mblodhi këmbët, që të më lironte më shumë vend. U ktheva dhe e pash. Ishte një tip minion, por më bëri përshtypje që fytyrën e kishte me mustaqe dhe mjekër të rinjsh. Por mosha e tij, mu duk e vogël për atë zhvillim. Djaloshi e vuri re interesimin tij dhe më pyeti, përse po e shikoja.
Për mjekrën dhe mustaqet – i them, të paskan mbirë shpejtë. Ai qeshi.
Po jam i madh unë,- më tha djaloshi. Jam 21 vjeç dhe futi dorën në xhepin e brendshëm të xhupit dhe nxori kartën e identitetit. Unë nuk i dhashë rëndësi, se mund a besoja edhe pa e parë kartë, por ai nguli këmbë që ta shikoja. Në fytyrë i ishte vizatuar një buzëqeshje triumfi, për “habinë” që kishte shkaktuar. Ai e ndeju veten të barabartë, kështu që hapi këmbët dhe u mbështet në kofshën time, ku unë kisha vënë dorën. Të them të drejtë, më bëri përshtypje këmbëngulja e tij për të më treguar kartën e identitetit që e mbante në një vend të kollajshëm për ta nxjerrë sa herë e shihte të nevojshme. Në çfarë klase je? E pyeta.
Kam mbaruar shkollën e mesme, por nuk kisha pikët e nevojshme për tu futur në universitet. Kështu kam hyrë në një shkollë ëmbëlsirash speciale. Mirë je aty? Mirë, por pak shtrenjtë për atë që mësojmë. Unë tërhoqa dorën që ndodhej midis dy kofshëve dhe shpina dorës preku në një gjë të fortë e të ngrohët. Nuk ishte asnjë dyshim që i ishte ngrehur, dhe duhet të ishte një gjë e respektuar në se arrinte deri aty. Ai e pa që nuk po hiqja dorën dhe me tha: Unë do të zbres në këtë stacion.
Si ta kuptoja këtë. Të ishte një ftese e guximshme nga ana e tij. në fillim këmbëngulja për moshën e tani ftes e stacionit. Kjo më krijojë një far pasigurie, dhe nuk dija si të veproja. Kur ai u ngrit dhe kalojë përpara meje për të dalë, bythët e tija të hajthme u fërkuan me arin tim dhe e bënë që të ngrihet bindshëm. Ai ktheu kokën dhe qeshi, atëherë nuk mendova më gjatë dhe i shkova pas. Fundja një gënjeshtër mund të gjendet kollaj, por një djalë si ky nuk rastis shpesh. Në rrugë po kalonin disa makinë, të cilat si zakonisht nuk ngadalësojnë as kur kalojnë në stacione. Kalova rrugën dhe ai po më priste. Nuk foli asnjë fjalë. Po ashtu edhe unë.
Ku e ke shtëpinë? e pyeta. Ja këtu më poshtë. –më tha. Të shoh në se është nënoja në shtëpi. Pse ku shkon? Zakonisht tek halla...
Më tha të prisja aty dhe vet iku për tu zhdukur në njërën nga hyrjet e pallatit për karshi. Por unë nuk e dija se do të ishte një pritje marrë dhe e gjatë. Disa herë u mata të ikja por më shfaqeshe djali dhe kjo më kalitë durimin. Dhe unë paskam qenë me të vërtet i duruar se u deshën 20 minua kur e pash të dilte me nënonë për krahu e ta drejtonte nga stacioni autobusit. U desh edhe një dorë durimi sa ai të lirohesh dhe të vinte.
Më fal, më tha. Mezi ia mbusha mendjen se atë ditë, i kishte dhembur gjuri dhe nuk donte të dilte. Po në mos nuk ndjehet mirë e kthehet?
Jo jo , se tek halla shërohet. Mirë shpejtojmë pak që të kryejmë punë.
Apartamenti ishte i ngushtë dhe mobiluar pa shije. Djali më ftoi të ulesha në divan. Unë u ula në cep. Ai hoqi këpucët hapi këmbët dhe u ul në prehrin tim.
Qenka me eksperiencë,- mendova. Ai u afrua dhe filluam të putheshim. Kishte një puthje të zjarrtë. Filloi të fuste gjuhën në gojë e ta thithte, sikur donte të ma shkulte. Ashtu siç ishte më hoqi fanellën dhe fillojë të pelengonte nëpër gjoks, duke më shkaktuar shumë kënaqësi.
Ia hoqa edhe unë e fillova ta kafshoja nga pak tek sisët,gjoksin dhe më tej. Pastaj se si më erdhi,e përmblodha dhe e shtriva në divan. I zbërtheva rripin dhe ia tërhoqa pantallonat. Kari i tij i ngrehur u pengua tek brekët, po pastaj doli krenarë për ato 16cm që kishte. Pastaj u zhvesha edhe unë dhe i hipa sipër. Dy organet tona po fërkoheshin midis trupave tonë. Sa keq qe nuk kishim prezervativë dhe kjo më krijonte frikë. Për më tepër ideja se ishte i filluar më shqetësonte. Djaloshi e kuptoi dhe më tha: mos ki frikë. E kam bërë tri herë me një shok klase, dhe jemi vetëm ne të dy që ia fusim njëri tjetrit dhe asnjë tjetër. Po pate qejf ta prezantoj edhe ty që ta bëjmë treshe.
Sikur krijova një farë sigurie. Djali solli një lloj vaji për të lyer kofshët , nga që i ashpërsoheshin dimrit dhe u tregua se ishte shumë i vlefshëm për lubrifikimin vrimës. Ia ngrita këmbët mbi sup e fillova ta provokoj vrimën me kokën e karit. Djali kishte hapur felet me të dyja duart, për të zmadhuar vrimën e për të lehtësuar hyrjen. Pas disa sforcimesh koka u fut dhe djali ofshani. Unë ia nxora. Përsëri shumë pështym dhe një tentativë e re futje. Kari tashmë e kishte më të lehtë rrugën për të hyrë. Pak nga pak ai po avanconte, duke m dhënë një kënaqësi të pa provuar. Kur ai u fut i gjithi edhe djali sikur ndjehej më i qetësuar. Më pallo me forcë se ashtu më pëlqen. Fillova t’ia plotësoja qejfin. Sa herë që i futej ai ofshante me kënaqësi. Kur po më vinte e pyeta si e donte spermën brenda apo jashtë. Brenda, më tha se më jep më shumë kënaqësi. Dhe sperma erdhi me forcë duke na dhënë shumë kënaqësi të dyve. Kur ia nxora i thash që të mos e përsëritë më këtë lojë edhe në se partneret e njeh, sepse një herë mund të gaboi njeriu.
Pastaj më tha në se mund ta provonte edhe ai një herë. Si të duash , po pate qejf bëje.
Ai u gëzua shumë e filloi të imitonte gjërat që kisha bërë unë. Pas pak edhe atij iu derdh, por unë preferova që ta derdhte jashtë. Kur mbaroi, i thash se ishte shumë i mirë dhe nuk dija në se do të lidheshim përsëri. Më kishte ndodhur me shumë djem që të kishim ndërruar adresa ose nr cel. Dhe të mos i kujtoja se kush ishin.
Ne në mos lidhemi me tel, por rastësia do ta sjellë që të takohemi në autobus. U puthëm dhe një herë dhe u ndamë. Tani po pres me kureshtje si do të jenë trillet e rastësisë.
0 Comments:
Post a Comment