Prova e pare

Pushimet atë verë parashikoheshin të jene te gjata. Vapa kish filluar shpejto dhe njerzit përpiqeshin të çliroheshin prej saj, duke shkuar plazheve ku të mundënin. Fredi kish zgjedhur “Ujin e ftohtë” sepse i pëlqente piktura dhe kështu aty gjente material të bollshëm për të pikturuar. Veçanrisht i pëlqenin skenat buzëmbremjes, kur perendimet ishin të magjishme. Atë mbremje zgjodhi një skenë peshkimi, ku një djalë, midis shkëmbejve kishte hedhur grepat dhe po priste ti vinte shansi. Djaloshi ishte mjaft simpatik, me një trup të lidhur bukur, gjë që i bënte të kujtohej se nuk ishte aspak indiferent ndaj “djemëve me kripë”.

Fredi ndaloi makinën, hapi kambalecin dhe shpejtoi të bënte skicimin e pamjes. Me disa penelata të shpejta pastë krijoi atmosferën e mbrëmjes, e mbi të filloi të punonte djaloshin e hajthëm, duke punuar mbi format e tija muskuloze që sigurisht ishin rrjedhoje e një jete të marrë me not. Fillimisht ai u bezdis. I dukej sikur dikush i kontrollonte lirinë, por pak nga pak u mësua, e veçanrisht kur filluan të këmbejne ndonjë fjalë , pengesa e ngritur midis tyre sikur u shemb. Kështu, secili i zënë me punën e tij, vazhduan të këmbenin fjalë, që e bënin mbremjen akoma më të këndëshme. Ato dukeshin si dy zogj që cicëronin një melodi mbrëmje, që padashje thurrte një miqësi të cilën nuk po e kuptonin, por që e ndjenin.
-Si të quajnë?-pyeti Fredi.
-Gerti,- u përgjegj djali.
-Je me pushime?
- Jam student, por tani po kaloj pushimet pranë familjes. Fredi shpejtonte me penelatat e tij të nguliste ato çaste kur dielli i perënduar krijonte pasqyrime nga më të çuditëshmet në valët e përhumbura të detit deri sa ra errësira. Fredi mblodhi veglat e tij, ndërkohë që Gerti po i hidhte një vështrim piktures së njomë. Ai e shikonte me një vështrim kritik, por i pëlqeu. Ishte një impresion që piktori e kishte punuar me dashuri dhe ai nuk po e kuptonte, që ishte prania e tij qe e bënte veprën aq të ngrohët. -Do edhe nje seance qe te mbaroje,-pohoi Fredi. -Shpresoj se neser do te jesh perseri ketu qe ti japim fund. Gerti pranoi, pasi ai vinte shpesh ne ate vend qe pergjithesisht i kish sjelle fat... ne peshkim. Kur Fredi i ngarkojë të gjitha në makinë,desh të ndahej, por një tërheqje magnetike e mbante të lidhur pas dorës së zgjatur të Gertit. Atëhere i propozoi që ta dergonte me makinën e tij në shtëpi. Por Gerti kishte një mendim tjeter. Ai ishte mësuar se sa herë zinte peshq ti përgatiste buzë detit e të shoqëruara me ndonjë gotë të vogë, ti pinte me shokët. Fredit i pëlqeu kjo ide. Nuk i kish rastisur kurrë që të shijonte peshkun e freskët ala peshkatarçe e së bashku me tundimi që i krijonte ideja e të qënit pranë atij djaloshi kaq tërheqës e bënë të binte në ujdi që të pinin së bashku. Gerti e njihte mirë bregun se ishte në shtëpinë e tij, kështu ato shpejt gjetën një vend të përshtatshëm, pranë hotelit që kish zënë Fredi dhe aty ndezën një zjarr dhe pastruan peshqit, për ti pjekur. Fredi shkoi në hotel për të marrë një shishe raki rushi nga më të mirët, si edhe pak vaj nga kuzhina e hotelit dhe me disa piceta letre e sende të nevojshme për haje u kthye në bregdet. Ndërkohë, Gerti ujdisi një tjegull të mbyllur nga të dyja anët me argjilë, e pastaj duke e lyer me pak vaj vuri peshqit që të piqeshin. Fredi nuk kish provuar kurrë një mbremje kaq të këndëshme, ku rakia shkrihej me bisedën që herë merte vrullë dhe herë heshtëzohej. E për çfarë mund të bisedonin dy djem të ri që sapo ishin njohur. Secili përpiqej të zbulonte më shumë nga shoku i tij e të mbulonte sa më shumë veten e tij. Hëna atë natë ishte e plotë dhe ndriçonte shtruar. Atyre iu dukej sikur në një farë mënyre ishte ditë.Fredit iu kujtua se një mbremje e tillë sado romantike që të dukej, ishte nata e ujkut dhe në mbrendësinë e së cilit ngjallen ndjenjat shtazarake, që i bën njerzit të kafshojnë atë që kanë pranë. Por ishte ende shpejt të arrinin te kafshimet. Fredi ishte tip i gëzuar dhe tregonte gjithëfarë historishë. Por edhe Gertit , që zakonisht ishte tip fjalëpak , iu hap goja. Fjala solli fjalën dhe u përqëndrua tek djemtë e kripur. Gerti nuk donte të pranonte se disa zakone djemsh kishin arritur deri tek ata, por përpiqeshe t’ia linte qyteteve të tjera më me traditë. Kurse Fredi i kujtojë ato që kishin ndodhur vetëm pak kohë në qytetin e tyre, ku katër shokë i kishin rënë me rradhë një djali të lagjes së tyre. Sigurisht kjo ishte e njohur dhe Gerti nuk kishte si ta mohonte, por Gerti përsëri për të zbutur efektin thotë: -Ka vajza plot që ato mund ta bënin dhe s’kishin përse ti binin një djali. Atëhere Fredit iu kujtua një histori që diku e kishte lexuar.Aty bëhej fjalë për një djalosh të rri englez që udhëtonte për në Zelandën e Re. Rrugës i zuri furtuna dhe anija e tyre u shkërmoq mbi disa shkëmbej dhe ai qe fatlumtur që doli mbi stere në një ishull të vogël. Për 6 muaj bëri jetën e Robinsonit dhe vetëm një ditë të kthjellët pa se disa milje më poshte ishte një ishull i vogë si ai, ku iu bë sikur po dilte tym. Ideja e njerëzve e nxiti të ndërtonte një farë trapi dhe të nisej drejtë ishullit të dëshëruar. Kurr arriti pa një kasolle te mbuluar me gjethe palamash, në hyrjen e së cilës, për habinë e tij ishin varur një palë çorapesh nailon. Pas pak sheh të vijë një vajzë engleze e cila kishte shpëtuar nga e njejta anije. Kështu se bashku vendosën ta festojnë. Mblodhën fruta, ndezën zjarr e filluan të hanin nën dritën e hënë që ishte njëlloj si atë natë. Kur kishin ngrene sa deshën vajza e pyet djalin, në se kishte ndonjë dëshirë që ajo mund t’ia plotësonte. -Jo,- i thotë djali, pasi dëshira e tij ishte e paplotësueshme.Vajza nguli këmbë që t’ia thonte dhe ai më së fundi u kandis dhe i thotë se do të dëshëronte të kishte prapaniken e një djali të ri e të bukur. –Pse, nuk është njëlloj kjo timja,- pyeti vajza e gatshme për çdo gjë. -Jo,-përgjigjet djaloshi, - është kënaqësi tjetër ajo e një djali, përndryshe nuk do ta kërkonin ato që ia dinë vleren… Gerti qeshi.
-Thua se kënaqësia është ndryshe? -Sigurisht… -Po ti e ke provuar. Fredi e pa se ishte nxituar në fjalën e tij dhe nuk po dinte si ta rregullonte. -Ashtu thonë…
Gerti ndjeu se biseda po bëhej ngacmuese. Ai nuk kishte ndonjë përvojë seksuale dhe nuk dinte si të mendonte për këtë, por sidoqoftë ishte një përvojë që të tjerët e kishin provuar para tij e me sa duket miku i ri kishte të veten. Në raste të tilla priten reagime të vrullshme nga djemtë të cilët e kundërshtojnë këtë ide, por Gerti ishte kurreshtar dhe askush nuk ishte tretur nga një bisedë e tillë. U ndje nevoja edhe për një shishe tjeter dhe Fredi vrapoi ta merrte ndërkohë që Gerti kishte pjekur peshqit e fundit. Kur mbaruan së piri ishte mjaft vonë. Gerti çuditerisht e kishte mbajtur pijen mire, jo se nuk i mirreshin këmbët, por po e kontrollonte veten. Kurse Fredi ishte më çakërqejf. Ai e dinte se pija i binte në kokë e megjithëse sa herë pinte thonte se kjo ishte hera e fundit, përseri vinte një herë tjetër që nuk i gjindej fundi. Të kapur për krahësh, Gerti e ndihmoi Fredin të hipte në dhomë. Atij i përzihej e Gerti e shpuri në banjë ku u çlirua nga pija e të ngrënat e asaj nate. Kur e ndjeu veten më mirë i hipi të bënte banjë që ti dilte pija. Filloi të zhvishej e pak nga pak i hoqi të gjitha. Pastaj mori të shkonte në banjë e Gerti kur e pa që kishte nevojë për ndihmë u zhvesh dhe ai vetëm në slipet e banjos dhe e futi nën shiun e dushit. Uji i freskët i drithtoi që të dy. Fredi,që i kishte kthyer shpinën Gertit që po e mbante, u mbështet më shtruar në trupin e shokut të tij, duke bërë të ndjej më qartë sagomën e fryrë të karit të tij. Ai tashmë i ishte mbështetur mbi të ngriturat e bythëve dhe i jepte një eksitim të madh. Por edhe Gerti filloi ta ndjeje ëmbëlsinë e feleve të buta të Fredit, kështu që nuk u largua megjithëse filloi ta kuptojë, që kjo punë po merrte rrugë dhe ai nuk ishte ende i vendosur në se duhet të shkonte deri në fund. Ashtu të mbështetur ato po përjetonin një magji që për të dy ishte kaq e këndëshme. Pasi ishin lagur mirë, Fredi filloi të sapunisej dhe Gerti ta ndihmonte. Kur trupi ishte mbushur me shkumë Fredi i tha ti sapuniste edhe të çarën mbrapa. Gjë të cilën Gerti e bëri me kënaqësi. Slipet e tija me këtë rast sa nuk po i çaheshin dhe ai filloi të ndjehej keq, prandaj leshoi per toke, duke e lënë të lirë kapitalin e tij që të livashisej nga të mundej. Dhe ai pa pyetur u drejtua drejtë të çarës së Fredit, sikur e ndjente se aty e kishte vendin. Sapuni e bënte të rëshqitshëm dhe kjo e bëri të mos vonohej për të trokitur në portën e mbrapëme dhe të tentonte për tu futur mbrenda. Fredit i dhëmbi, por kënaqësia që shpresonte të ndjente e bëri të mos ankohet. Kurse Gerti që ishte në përvojën e tij të parë i vinte të thërriste me të madhe nga kënaqësia. Vrima e ngushtë i shtërngonte kokën e karit të tij, që tashmë ishte bërë agresiv. Gerti i kish rënë kaq herë me dorë, por nuk i kishte shkuar mendja kurrë se do të ndjente kaq kënaqësi kur do ta fuste realisht. Kjo e bënte të shtyhej sa më shumë në vrimën e Fredit, që të gjente vënd për të gjithë organin e tij. Fredi u përkul pak, por nga që i merreshin mend, kishte frikë së mos binte, kurse Gerti shpejtonte ta fuste e ta nxirrte me forcën që i jipte rinia e tij.Ishte me të vërtet një djalë i zjarrtë dhe Fredi kishte kënaqësinë që kish patur fat të njihte një djalë të tillë. Kështu që nuk u desh shumë që ai të ndjente valën e ngrohet të farës së tij që i mbushte vrimën, ndërsa mbi shpindën e tij ku ishte mbështetur Gerti të ndjente rrahjet e forta të zemrës së tij. Çdo gjë kishte shkuar si jo më mirë. Të gjitha të paparashikuara, kishin rrjedhur në mënyrë të natyrëshme, pa asnjë fjalë, propozim apo dhunim. Në gjithëshka ishte ndjerë një mirëkuptim i heshtur, sikur mendjet e tyre të ishin lidhur me një telepati kuptimplote. Kur e nxorri, hapi dushin dhe uji i vakët ra mbi ta për ti pastruar. Kjo vazhdoi deri sa të dy djemtë u ndjenë mirë, e dolën nga banjo. Gerti pat një herë mendimin të ikte, por ora ishte e vonët dhe kishte goxha rrugë për të bëre, për më tepër Fredi nuk ishte në gjendje të ngiste makinën që të mund ta çonte në shtëpi. Prandaj iu mbush mendja që të qëndronin bashkë. Shtrati ishte tek, por megjithatë ishte i bollshëm. U shtrinë dhe Fredin e zuri gjumi menjëherë, kurse Gertit, megjithë pijen nuk po e zinte. Në mendje i kalonte skena e aktit dhe kënaqësia e seksit e cila e bënte të dridhëtohej. Ai herë ishte kritik ndaj vetes, për mëkatin e bërë, e herë justifikohej, duke thënë se nuk ishte i vetmi që kishte provuar një gjë të tillë. Atij i kishte rënë rasti të shihte nepër filma skena të tillë, por nuk i kish shkuar mendja se do të vinte çasti ta provonte edhe vet. “ E çuditëshme, mendonte ai, në se do t’ia kishin propozuar ndoshta nuk do të kishte pranuar. Ai e dinte qe kishte djem qe e benin, por nuk besonte se atij do ti kalonte kaq pranë sa me magnetizmin e seksit t’ia tërhiqte organin e tij, mbrenda. Fillimisht mendojë se do të pendohej për atë që bëri, por tani po vinte re se ishte një pendim i këndëshëm. Fredi ishte i kthyer me shpin nga ai dhe nga drita e hënës që vinte nga dritaria ai po shihte formën e vitheve që e bënin ti ngrihej përsëri. Ai e afroi kokën e karit të tij dhe e mbështeti midis dy kodrave, por e dinte se do të donte të lubrifikohej mjaft që të mund të shkonte përpara. Ndërkohë Fredi e ndjeu dhe ashtu përgjumësh siç ishte e pyeti: -Kaq shumë të pëlqeu sa s’do të më lesh të fle sonte?
Gerti nuk u përgjigj. Ai ndoshta donte ti pohonte se nuk ishte ende i bindur për atë që kish berë. Atij i duhej ende kohe që të besonte se përvoja e kryer i pëlqente me të vërtet. Por Fredi e kishte të qartë edhe ashtu përgjumësh se Gertit i pëlqente dhe nuk do ti ndahej vrimës së tij deri sa të kënaqej plotësisht. Ai u kthye përmbys dhe i tha, që ta lynte kokën me shumë pështymë e ta fuste ngadalë. Gerti nuk priti ti thonin dy herë dhe pasi bëri si i thanë e futi ngadalë, duke bërë që Fredit ti dilte gjumi plotësisht. Kur Gerti ia kishte futur deri në fund, Fredit diçka iu kujtua. Ai mori jastikun dhe e vendosi poshtë vetes, në mënyrë që bytha ti ngrihej më lartë e të ishte më e lehtë për tu punuar. Gertit sa s’po i merrej fryma nga kënaqësia. Ai e shtërngonte fort dhe lëvizte gjithë energji për të treguar se sa i fortë ishte seksualisht, gjë që Fredin e bënte të qeshte,sepse i kujtohej se si të gjithë zogjtë e rinj duan të tregojnë se sa macho janë. Megjithëate Gerti nuk ishte i keq, bile ishte i mire, sepse kishte një pallë të pëlqyeshme, energji të bollëshme dhe mbi të gjitha ishte djalë i mirë dhe plot kripë. Kur mbaroi për herën e dytë, qëndroi për disa çaste në shpinë e pastaj shkoi dhe bëri një dush të ri. Nuk mundi të thahej sa duhet sepse peshqirët tashmë ishin të lagur dhe nuk kishin arritur të thaheshin. U shtri në anë të shtratit dhe po përpiqej të mirrte një sy gjumë, megjithëse nga mëngjesi nuk kishin mbetur shumë. Por mëngjesi është me shumë të papritura. E pa veten në breg të detit, ku çuditrisht kishte vetëm djem të rinj lakuriq të cilët shëtisnin, ndërsa ai rrinte i shtrirë mbi një kanape pa anë.I dukej vetja si të ishte një princ ku të gjithë i bindeshin. Sapo bënte një shenjë djemtë i afroheshin dhe e puthnin në buzë, në trup, në kofshë dhe në çdo vend kishte një shije në vete. Dikush ia mori në gojë dhe kjo ishte një kënaqësi e paprovuar. Ai ia thithte fort dhe ai filloi të ngrihej pak me trup, ndërsa ndjehu se ai po përpiqej ti fuste gishtin në vrimë, gjë që e frikësoi, pasi ndjeu ti dhimbëte. Por kur desh të thërriste ,nuk fliste dot se ai që e puthte e kishte bllokuar në gojë. Kështu me siklet e duroi futjen e gishtit dhe atëhere u zgjua dhe pa se Fredi ia kishte marre në gojë dhe po e ferkonte me gisht vrimën e tij. Sikur u çlirua nga një ankth dhe po shijonte kënaqësinë e thithjes, se kokës së zhveshur të karit të tij. Fredi ishte mjeshtër në thithje dhe ledhatime me gjuhë. Ai e ndjente veten ende si në ëndër, që nuk dëshëronte të mbaronte kurrë. E ndjeu se po i afronte t’i derdhej dhe atëhere kërkojë ta fuste përsëri. Këtë herë pëlqeu që t’ia ngrinte këmbët Fredit e ti mbështeste në sup e pastaj t’ia fuste. Tani i dukej se kish fituar praktikë të mjaftueshme dhe punën po e bënte më mirë. Fjala ishte se nuk duhet të merrte vetëm ai kënaqësi, por edhe partneri i tij dhe ashtu si po shkonin punët i dukej se të dy ishin të barabartë në ndarjen e kënaqësisë. Gerti e fuste thellë e pastaj përkulej mbi trupin e Fredit deri sa të arrinte buzët e tij. Pastaj i fuste gjuhën në gojë e fillonte ta pështymoste me atë të Fredit, sa që këtij të fundit po i krijohej përshtypja se nuk ishte krejtësisht fillestarë. Por kënaqësia që ndjente duke e bërë me të e bënte të mos e vinte re, për ta vazhduar më tej. Gerti ishte një djalë xhevahir, që e kishte gjetur rastesisht e tani donte ta mbante sa më gjatë pas vetes, se paku gjatë këtyre pushimeve, e pse jo edhe në Tiranë , kur të rikthehej për studime. Të dy po jetonin një ëndër, të cilët mund ta shijojnë vetëm ato që e kanë provuar. Ndoshta po e teproj pak me lëvdimet që po i bëj rastit,në fund të fundit duhen pyetur protogonistët. Por duke qënë të harruar në aktin e tyre, s’na mbetet gjë tjetër vetëm që të bëjmë komente. -Oho,- thirri me zë të përmbajtur Gerti, kur ndjeu që shtullungat e farës i dilnin nga koka e karit te tij. Kjo ishte e disata here që ai kishte ndjerë kënaqësi atë natë dhe i dukej çudi se si kjo gjë i ra krejtë rastësisht prej qiellit. Kur mbaroi u shtri në shpinë dhe Fredi i hipi sipër. -Çfarë bën? –pyeti Gerti, që pati frike se mos Fredit i kishte kërcyer në kokë tia fuste ashtu siç bëri me gishtin. -Mos ki frikë!- i thotë Fredi.- Prit të bëj edhe unë qejfin tim. Fredi e mbështeti karin etij mbi trupin e Gertit e filloi të fërkohej. Për një çast Gerti pat idenë tia kapte me dorë e t’ia fërkonte kështu që sperma filloi të dilte me vrullë për të rënë në trupin e Gertit. Në çastin e parë kjo gjë sikur e trembi, por pastaj e ndjeu kënaqësinë e saj. Dielli ndriçojë përtej dritares. Të dy u ankuan se po i dhimbëte koka, por s’po e kuptonin në se kjo ishte nga pija, nata pa gjumë apo nga seksi. Sidoqofte secili ndjehej i lumtur në mënyrën e tij. Gerti kish provuar të panjohurën, kurse Fredi kënaqësinë e rradhës. Gerti desh të ikte. Tashmë e kishte shpenzuer të gjithë burrërinë e tij dhe desh të përgatitej për një natë tjeter më të gjatë e më seksi. Kështu u ndanë me premtimin se do të shiheshin përsëri për seancën e dytë të pikturës së pambaruar.